*Bir bebek şarkısı değildi söylediklerim, bir şehidin kendi ağzında söylediği ölümsüzlük ağıtı değildi dile getiremediklerim.
*Bir temizin sayfasındaki kirli amaçlar kalemi de değildim.
Neydim sahi, sevgilim, neye sızlıyordum? Sorusuz kalmış yaşamlar girdabından hislerimin kelamlarından sana birkaç şey sunuyorum Elnaz.
Yanılmışlığı sağan dudak uçlarında, öteleri ıslatan algılarım var.Algılar şehrinden sesleniyorum sana. Egolar,hormonlar, hazlar, hesaplar, hayıfsızlıklar, hayalsizlikler,hatırşinaslıklar içinde kalmış bir anın damarıyım. Kirletilmiş, kandırılmış, nefsine yenilmişliği zafer saymış, doyumsuzluklar sarhoşları arasında kendimi bulmaya çalışan algılar rindiyim.
-İnsanlık özünün damarından kanıyor.İnsan olmanın en zor bağında, önüme, ruhuma, algılarıma, ruhuma nefsi setler örülmüş. Benliğim kirlenmiş ego posalarıyla. Yanılsamaların çevresel görüntüsüyle sahte bir benlik olmuş duruşum.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta