Küllüğün Zaafı Şiiri - Semih Ocak

Her varlığın bir kaderi var.Yaşattıkları,yaşadığı ve yaşayacağı türlü türlü anlar...Ve bunların arasına zamanı sıkıştırmışlar.Her şey kısıtlıdır kaderlerde ve hepsi farklıdır birbirinden.

Şimdi biraz düşün,önünde bir küllük var ve kaderiyle yüzleşir.Nice yaktığın öfkeyi söndürdün üstünde.Belki dün acını bastın,yarın kim bilir nelerini basacaksın.İşte o an gelir,yakıp bitirdiğinle kalırsın.Çekilir duyguların ruhundan,artık onla başbaşasın.
Hiçbir şey değişmedi,bak.Yine unutuldun birkaç şişeye.Yorgun bir geceyle oturmuşsun sahil kenarına.Bomboş etraf,tek başına kalmışsın.Dalmışsın yüzünü yansıtan suya.Eski hayallerini yeniden kuruyorsun.Unut artık onları.Hepsi kusursuz cinayetler...Çok da takma kafana.Bazı hayaller altüst olmak için kurulur.Bunlar da öyledirler.

Bu yüzden ayırma küllüğünü yanından.Aklında deli depremler olur,enkazının altında kalır kaldıramadıkların.Bazen of çekmek yerine bir sigara yakarsın.Düşündüğün her şeyi dökersin küllüğüne.Ve bu onun zaafıdır,kaderi...