Anı olsun diye yaşamadım seni
Geceleri üzerime düşürme
Zannetme
Aşk her şeyi affeder
Yazdım seni soğunun en ayazına
Kardelenin karında kor ateş
Düşlere saklamak için
Yazdım seni gecenin duvarına
Uyandı gün güneş gözlerinde
Uzak düşüncelerim ütopyası
Gecenin karasına karışsa da nefesim
Bil ki sevdiğim
Senden göç etmeyeceğim
Diş gıcırtısında ezilmeden
Haydi ses elbiseni giy
Uyku merdivenlerini hızla çıkıyor
Yorgun şairin canlı kelimeleri
Havalanma birden
Havalar soğuktur yükseklerde
Tutunmayan sevdaya dönersen
Bil ki sevdiğim
Sevdiğim kadar varsın
Gökyüzünün kilitlendiği güneş
Hangi hüsranları yakacak
Hangi yıldızlar kayıp hangileri yanacak
Söyleyecek ne sözüm ne de yüzüm var
Seni soran yıldızlara döndür yüzünü
Artık aşkta kırılmış bir çizgiyim koy ünlemi
Kırılmışa bir çizgi üç ünlem
Yorumlanan sevdanda yıpranır
Teninde solurken ruhum
Dönüşsüz kavgaların intiharında sabır der
Parantez tırnaklarını kırarım dişlerimle
Dokunmasın diye gözlerime
Ölüm bakışlı sensizliği düşürdüm satır aralarına
Akşam gözlerini bıraktım ufka
Kanamalı gönlümün seyir defteri ile
Teslim oldum gök kızıllığına
Sokağa bırakılmış eylülüm artık
Küllerini bastım tuzuma
Kalacaksan kal kurşun bakışınla
Yüreğime oturmuşken sonbahar
Kal ağzından fırlayan bahar cümlelerinle
Boy ver gizli cennetimin sarı gülü
Boy ver söndüremediğim sevda ateşimde boy ver
Gözlerinden yeşili öğrensin kırlar
Kayıt Tarihi : 2.1.2009 03:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)