Küllerimizden Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Ey Aşk!
Gönlümde izler bırakarak gittin,
Ve ben, gözlerindeki uçurumlarda kaybolarak,
Sana seslendim, yalnızlığın kıyısında,
Küller içinde çiçek açan umutlarımla.

Sakin, onurlu duruşun,
Tüm yoksunluklara meydan okur gibi,
Ve gözlerinde, günlerin hüznü,
Nasıl bir ateş, yıkılmayan bir umut.

Ah, Aşk! Bu taş yığınları arasında,
Gökyüzü bile unutur mavisini,
Ama Sen, bu karanlıkta bir güneş,
Tutmak istediğim mucize gibisin.

Kader, dizlerimizden çekip alırsa mutluluğu,
Biliyorsun çınarlar şahittir aşkımıza,
Ve biz, yitip giderken zamanın kasvetinde,
Küller arasında çiçek açanlar olacağız.
Aşk