Küllerim Bile Sen Şiiri - Muhammet Üresin

Belli belirsiz bir histin önceleri içimde nasıl da büyüdün böyle sen günden güne
En az elli yerinden kırılmış halsiz kalbimde yeniden filizlenen tek düşsün belkide
Yaz gelir oldu sanki içime şöyle bir gülsen yüzüme öyle ürkek utangaç halinle
Zor nedir unuttum senin gelişinle yerle bir oldu o koca dağlar küçüldü gözümde

Aklımı kovdum başımdan sen geldikten sonra kalbim kendisiyle her gün yeni bir savaşta
Aşkı bir koydum önüme gözlerime inanamadım sana benziyor aşk baştan ayağa

Kalbim ağır bir kuşatma altında sen tarafından teslim alındım sarıldı dört bir yanım
Bilmem sağ salim çıkabilir miyim bu yangından yanacağım kadar yandım yeter be canım
Ah ateş kırmızısı güller açıyor yaktığın yerlerde bak küllerim bile sen kokuyor
Şuramda bir sızı inceden yokluyor hemen sen dokunmazsan yokluğun canımı büküyor