Ezanla uyanıp, namazla ölen,
Şefaat arayıp, mahşer de bulan,
Cennette cemalin, nurunu gören,
Kulların cemine halk eyle bizi.
Emrine amade, yollar da giden,
Verdiğin nimete, daim şükreden,
Belalar gelse de, her an sabreden,
Kulların cemine halk eyle bizi.
Nefisle şeytana daim direnen,
Kul olmaya layıkıyla bürünen,
Cennetlikler arasın da görünen,
Kulların cemine halk eyle bizi.
Doğunca okunur kulağa ezan,
Galüü bela dedik, ruhlar da ezel,
Kiramen kâtibin yazgıyı yazan,
Yazının hayrına halk eyle bizi.
Kayıt Tarihi : 11.3.2010 18:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!