Kullar Kul Olsa Şiiri - Veli Bostancı

Kullar Kul Olsa…

Hiç diyar-ı İslam, inler mi yasla?
Hakkın nazarında, kullar kul olsa…
Geriler mi hayır, şerre kıyasla?
Semâya açılan, eller el olsa…

Takılır maskeler, oyuna göre,
Yalan-dolan gırla, göz göre göre.
Varırdık herhâlde, makûl bir yere.
Yıllardır tutulan, yollar yol olsa...

Gürültü karıştı, ilâhi sese,
Işık vermez oldu, mektep medrese.
Düşerdi çift adres, tek bir adrese,
Merhamet dileyen, diller dil olsa…

Kimin umurunda, Hakkın rızâsı,
Dünyâlının derdi, mal-mülk nizâsı.
Baharla biterdi, kışın ezâsı,
Dilek ağacında, dallar dal olsa…

Hoşgörü kısıtlı, sevgiler sahte,
Yergiler kasıtlı, övgüler sahte.
Dil konuşur sahte, yüz güler sahte,
Böyle mi olurdu, hâller hâl olsa…

İnsan sevgi eker, sevgi biçerdi,
Aşka susayanlar, sevgi içerdi,
Özlem bağlarında, vuslat açardı,
Gözlerden dökülen, seller sel olsa…

Alınan nefesin tadı olurdu,
Gönülde muhabbet odu olurdu,
Gidenin geride adı kalırdı,
Ömür diye geçen, yıllar yıl olsa…