Kullar Kader Yazamaz

Ahhh gözümden damlayan yaşlardan özür dilemek istesem de
yapamıyorum.
Dilimde buz tutuyor adın…
Neden sevmedin beni, neden?

Oysa ben kaderimin sen olduğunu bilmeden sevdim seni.
Şimdi kaderime adım adım yürüyorum.
Bir izin versen gözlerine bakmama,
içinde şatolar kurmama bir izin versen,
aşkı kana kana dudaklarından içmeme…
Bilemedim, bilemedim…
Kaderimin sen olduğunu bilemedim.

Bilseydim, her gece rüyalarıma gir diye dualar ederdim.
Umutla sana koşar, başını beynini döndürürdüm.
Ben ise sevilmediğim bir yürekte bir ömür hapsolmaya razı oldum.
Olur da bir gün bakarsın yüzüme,
tutarsın ellerimi,
alırsın beni yüreğine diye…
Mücadele bile etmedim,
sadece sevdim.

Sadece sevdim.
Ah, kaderimin bu bana kaçıncı Ali Cengiz oyunu,
kaçıncı yapıp bozduğum yapboz…
Yüreğimin en mahremine gömdüğüm adam, söyle:
Neden sevmedin beni?
Saklambaç oynayıp yüreğine saklansam olmaz mıydı?
Ya da yüreğinde salıncak kursan bana?
Razıydım dilindeki kaydıraktan kaymaya…
İnan, kafamı çarpmaya bile razıydım.
Sen onu bile çok gördün.

Biliyorum, suçluyum sevgili…
Suçluyum Allah’ım.
Bilemedim kaderimin ona yazıldığını, bilemedim.
Şimdi sessiz harflerle vedalaşıyorum seninle.

Gözün baksın,
yüzün gülmesin.
Adımı bir kere anmadan ölme adam…
Ölme.
Sen benim kaderimdin,
ben ise senin yalanın bile olamadım.

Git şimdi.
Bırak Hatay sarsın yaramı.
Çek o pis ellerini.
Sana son sözüm: Kullar kader yazamaz, adam.
Kullar kader yazamaz.
Git şimdi, git!!!
30.11.2025 23:12