Kahpe derdim kahrolasına ama yine onunla yattım kalktım
Dilimde tekerlemeleri hep güzeldi çiçekler kadar taze
Daldan dala atladım durdum hep acımı erteledim sadece
Karınca bile olamadım temizlikte her adımda günahkâr
Güneş aynıydı ay dolunaydı ırmak aksa selleri isyankâr…
Karanlıklarım fantezim oldu yüzümün atarken beti benzi
Yamaçlara düşen ayaklarım yürürken köle oldu adağım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.