Kuleler Dümdüz Olmuş/ Heryerde Ulubatlı ...

Belki varsın
Yoksun belki de
Ne çıkar bundan
Hep gönlümüzdesin
Gözümüzün önündesin.

Ey şehitlik burcu!
Ey ulu bayraklı!
Ey Ulubatlı!

Bir sensin
Benim gözümde
İstanbul'u fetheden
Peygamber müjdesi
Ebediyyen surların
Tek sahibi.

Bir sensin
Benim gözümde
Yalnız Allah'tan korkan namazcı
Kula kulluk etmeyen hep ölümle sevişen
Pala bıyıkları bile baş üstünde baş bırakmayan
Ezan sesiyle kefere tepeleyen başmüezzin
Eğilmez bükülmez yegane hoca
Ümmülkitap'tan doğma
Fatiha'dan olma
Tek Fatih.

Görüyorum
Surlara dikmişsin
Elinde Tevhid Sancağı
''Lâ'' ile ''illâ' ile heeeeeeytt ile
Çıkmışsın ta yücelere.

Bütün İstanbul
Ve bütün dünya
Sana şahitlik ediyor
Ey meçhul asker! Yücelerden
Bakıyorsun biliyorum cücelere.

Görüyorum
Sonsuza dek
Bir heykel gibi
Muhanetin başına
Bir yumruk gibi
Hep oradasın.

Görüyorum
Ölüyorum oluyorum
Ben de şehit oğluyum
Ben de şahitlik ediyorum:

Damarlarından boşanan
Sınır tanımayan atlarınla
Toz koparan oklarınla
Şor şor akan kanınla
Çanlar susturuldu
Ezanlar okundu
İstanbul sonsuza kadar
Türk oldu.

Orada sensin işte
Gün gibi besbellisin
Çizgi çizgi nokta nokta
Mal da yok mülk de yok
Meydanın tam ortasında
Hiçbir numaran yok
Üryan doğdun ya
Yalın yalıncağız
Tek kelimeyle
Türk'sün işte.