Küle Dönersin Şiiri - İsmail Bozkuş

Yaprağı taşımaz bir ömür dallar
Dökülür yerlere bitince bahar
Gönlünde duyduğun pişmanlık kadar
Susuz bir nehire çöle dönersin

Ayrılık aşkıma koyduğu nokta
Hedefte ben vardım attığı okta
Teslli bulacak bir ümit yoksa
Yanan bir ateşe küle dönersin

Zamanı bir yerde durduramazsın
Ne yapsan elinden kurtulamazsın
Gönlünde şüpheler oldukça kayğın
Dertli bir romana söze dönersin

Beklersin mechulü kapın hep açık
Ağlarsın ümide her gün yalvarıp
Sessizce mazinin ardından bakıp
Yalan bir rüyaya düşe dönersin