Külden Ölüm Şiiri - Cumhur Karaca

içimde akıp giden bir bahar var
tutsakları salın
ölüm yakın
çocukluğum kan revan içinde
parmaklarımı da kurutmayın
tutun yıldızları
ıslak gözlerine asacağım
bir yerlerde gülmeler var, biliyorum.

söğüdüm asmam kırılma bana
gözlerimde derman kalmadı
huyum yanık suyum kesiktir şimdilerde

enseme sırıtıp durma güneş
yüreğimden vur yiyorsa
aksın okyanuslar yeryüzünden aya
sevmekte sevilmekte kalmadı hayâ
tutun yaprakları ey sonbahar ayazları
yoksa sizi vuracağım, bilesiniz
bir yerlerde Mayıs kokusu var, susuyorum.

yıllarımı saklamayın çocuklar
sobelerim evde kaldı
zaten dizlerimi de yırttılar

söz geçmiyordu gençliğime
sus dudağım sana sarılacağım
hatırla o yalanını
dışarıda güngülleri sevinçliydi hani
içeride eski bir hazan var, biliyorum.

kesiklerim su
korkum yok bundan böyle
anne- çocuk
gece- gündüz
siyah- beyaz
hazan- bahar
sevgi- nefret
kin- kudret
cümlesi yalan
dışarıda arıya gülümsemek gibi
içimde külden ölüm var, biliyorum.

CUMHUR KARACA