hangi derviş hangi toy oğlana nasihat eyler?
hangi istiridye avcısı boş istiridye çıkarmış bugüne kadar?
çocukluğumun süper kahramanı bir sevgili,
ve kanatları kemikten bir gece meleği...
yine bir şiire başlamadan önce,çocukluğumun herhangi bir sonbaharında,
mini bir kırsal tenhada,
ayakkabılarım hoşnuttur çakıllardan yediği dayaktan...
ortalıkta yine huzursuzluk belirtisi acı bir portakal kokusu...
hoş.. yine bir sevdanın eline düşmeyeyim diye,
ağzımdan nefes alıyorum...
nerdeyim bilmiyorum
sanki,bir rüya boyu ağır cam fanus hapsine çarptırılmışım,
ve on beş yaşlarında bir rüzgar esiyor adı sevgili...
iyisi mi yanıma rüzgarlık falanda almamışım...
ahh birde bir anlık dalgınlık,unutuyorum geçmişte başıma gelenleri...
...narkozu fazla vermişler gerisini hatırlamıyorum....
rüyalarım canımı sıkmaya başladı,rahat vermiyorlar
ya kardeşim diyorum kendi kendime,
niye bu kadar kasıyorsun uyanmayacağım diye? ?
bal gibi de uyanacağım...
tabi narkoz kandırmış bizimkini,
bizimkine kızdığımdan değil,kimi kandırmıyor ki?
her neyse işte..
bana aşk adında narkoz verdiler....
az kalsın masada kalacaktım,
geçenlerde uyandım...
şimdilerde madde bağımlısıyım...
Kayıt Tarihi : 30.10.2006 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!