yine boşluğun ardına sığındım....
uzaktan bakıyorum....
darmadağınık per perişan...
bir sigara yakıyorum.....
kalbim param parça....
ruhum kirden sırça....
tırnaklarım sanki fırça....
kollarıma çırmık atıyorum....
kırmızıya boyandı bedenim....
aklım bulanık ya gözlerim....
ılık ılık akan damlaları izlerim....
candan alıp kana katıyorum....
sanki don yağı kesildim....
olduğum yerde kasıldım....
hiç hissetmiyorum nasıldım....
ağrısız sızısız öylece yatıyorum....
neyim var neyim yok körelmiş....
bütün duygularım örselenmiş....
umutlarım hayallerim parçalanmış....
çırpındıkça daha da batıyorum....
göz kapaklarım perde gibi inerken....
ardına sığınıp boşluğuna sinerken....
bütün organlarım inim inim inlerken....
ben oturmuş masal anlatıyorum....
zaten bin parçaya bölünmüşüm.....
sen okurken belki de ölmüşüm....
toprak olup aslıma dönmüşüm....
sadece kulaklarını çınlatıyorum....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 14.10.2021 13:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Bağcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/14/kulaklarini-cinlatiyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!