Kulak Şiiri - Veysel Şimşek

En sonunda şair oldu kulaktan,
Anlaşılmaz durum tıkandı yoktan,
Bilmem bedduadan bilmemki haktan,
Duymazsın sesleri sağırsın kulak.

Günde üç kez damlatırım damlayı,
Ağır sağır başaramaz hamleyi,
Söylenen sözleri duymaz cümleyi,
Şairime yüksün ağırsın kulak.

Buda fırsat oldu evde hanıma,
Söyler duymam meydan okur canıma,
Neydim ne oldum bak şu konuma,
Duymazsın sözleri seyirsin kulak.

Duymadığım sözler kalbime yansır,
Kul olmuşum sana olmuşum esir,
Neler oldu sana nerende kusur,
Nedir sebep neden sağırsın kulak.

Nerde ağrı varsa can orda sancı,
Kulaklar algılar beyinler yöncü,
Ne desede duymaz kem ile kemci,
Dost değilsin bana gavursun kulak.

Sıkar beni devre dışı iptalı,
Sağlam değil sakat oldu yaftalı,
Serbest serbest konuşturur aptalı,
Bazen beni benden alırsın kulak.

Elden bir şey gelmez Veyseli üzer,
Kesin kem gözlerden sana bu nazar,
Kendi kulağından söyle kim bezer,
Duymazsın cümle alem bağırsa kulak.