Kula Sesleniş Şiiri - Abdullah Taşdelen

İyi düşün insanoğlu,
Yürüdüğün ahret yolu,
Bilmem ruhun, neyle dolu,
Nihayetin ölümdür.

Günah,sevap insan için,
Herkes ile iyi geçin,
Kötülüğe uyma kaçın,
Nihayetin ölümdür.

Günün geçir namaz ile,
Kimselere yapma hile,
Fırsat verme kaypak dile,
Nihayetin ölümdür.

Bir gün gelir,ömür biter,
Ruhsuz beden, yere yatar,
Hesap günü gelir çatar,
Nihayetin ölümdür.

Dostlar gelir son bir defa,
İşte orda ahdi vefa,
Mümin olan sürer sefa,
Nihayetin ölümdür.

Sıra gelir yıkanmana,
Sen devam et tıkanmana,
Çare yoktur, çıkan cana,
Nihayetin ölümdür.

Kapatırlar ağzı gözü,
Göstermezler dünya yüzü,
Duyuraman hiçbir sözü,
Nihayetin ölümdür.

Son vasıta tabut olur,
Üç dört kişi omza alır,
Mezarlıkta yol son bulur,
Nihayetin ölümdür.

Vücudunu toprak kapar,
Hoca son kez dua yapar,
Dağılırlar apar topar,
Nihayetin ölümdür.

Hani malın mülkün nerde,
Yatıyorsun kuru yerde,
Ahiret’i düşün birde,
Nihayetin ölümdür.