Kula Güvenme Şiiri - Veysel Şimşek

Dedemin dediği söze gelirim,
Ölürsemde Hak yolunda ölürüm,
Bende şu Dünyada şunu bilirim,
Kim olursa olsun kula Güvenme.

Zaman öyle zamanki asır zamandır,
Dürüst İnsanların dağı dumandır,
Aldanan garibanın hali yamandır,
Ne evliye ne de dula Güvenme.

Çoktur memleketin hırsız sakarı,
Babanda olsa sevmez yoksa çıkarı,
Çıkmam yükseklere bakmam yukarı,
Seni tartamayan dala Güvenme.

Yanar döner Dostla kendim küslerim,
Bağırsan haykırsan duymaz seslerim,
Bazen çok kuvvetli benim hislerim,
Uçuruma giden boş yola Güvenme.

Dosta dostum düşmanıma düşmanım asla,
Sebeb nede nankör kargayı besle,
Hadi gelde güven sende bu nesle,
Allah varken nankör Kula Güvenme.

Yaradılan herkes Allah'a Kulmuş,
İnsanlar Şeytanın kardeşi olmuş,
Bu Dünya zalimle zorbayla dolmuş,
Yüce Allah'tan başka Kula Güvenme.

Nalet arsız hırsızın kısalsın kolu,
Dünya yanar döner yalancı dolu,
Sakın ha sonunda şaşırma yolu,
Kim olursa olsun kula Güvenme.

Veysel derki Hak verir ekmeğim aşım,
Hep gördüm geçirdim kırk altı yaşım,
Yufka yüreğimden hep belalı başım,
Sonu Görünmeyen sonsuz Yola Güvenme.

Tel:(05379590555)