Kula Çevirdin Şiiri - Salih Armağan

Dudu dilim diye seni överken,
Beni yaralayan dile çevirdin.
Mor sümbülüm gülüm diye severken,
Her yanın dikenli güle çevirdin.

Kim neylesin böyle zalim kızını?
Ben çekerdim cilve ile nazını,
Sever gibi sahte gülen yüzünü,
Beni bırakıp da ele çevirdin.

Bir dağ olsan kimse gelip yaslanmaz,
Ağlamazsın yanakların ıslanmaz,
Benim için atın idin paslanmaz,
Değeri olmayan pula çevirdin.

Nasıl sevdim senin gibi zalimi?
Hiç sormadın hatırımı, hâlimi,
Sana gelen mor çiçekli yolumu,
Çamurlu, topraklı yola çevirdin.

Türlü derde saldın benim başımı,
Hançer ettin kirpiğini, kaşını,
Çok akıttın gözlerimin yaşını,
Ağustos ayında sele çevirdin.

Can çekiştim hiç bilmedin kadrimi,
Ben ölürsem sen kazarsın kabrimi,
Senin için cennet ettim kalbimi,
İlkbahar ayında çöle çevirdin.

El açıp da dua ettim Mevlâ’ya,
Dilerim ki; derdin deva bulmaya,
Sen düşürdün beni kara sevdaya,
Yaprağı kurumuş dala çevirdin.

“Salih” der ki; harap ettin ömrümü,
Söyle Ümmü’m insanlığın öldü mü?
Seni sevip, sana tapan gönlümü,
Kapında bekleyen kula çevirdin.

* 05.07.1997 *