Herkes şimdi mala mülke geliyor
Yavaş yavaş hatır hürmet ölüyor,
Doğruyu dürütü Allah biliyor,
Kul yanında dürüstlükten kaybettim.
Her insanı ben kendime dost sandım,
Ne bileyim işte inandım kandım,
Nerde olsa en sonunda ben yandım,
Kul yanında dürüstlükten kaybettim.
İnsan olan bir ayarda kalmalı,
Kim olursa olsun dürüst olmalı,
Tek bildiğim hak yerini bulmalı,
Kul yanında dürüstlükten kaybettim.
Can dostuma adam diye sarıldım,
Gördüm gerçekleri kalpten vuruldum,
Uğraşamam artık gayrı yoruldum,
Kul yanında dürüstlükten kaybettim.
Allah için herkesi bağrıma bastım,
Olan biten yalnışlara hep sustum,
En sonunda mecbur selamı kestim,
Kul yanında dürüstlükten kaybettim.
Veysel derki fazla söze Ne gerek,
İşte hodri meydan var ise yürek,
Suçlunun suçunu yüzüne söylerim direk,
Kul yanında dürüstlükten kaybettim.
Tel:05379590555
Veysel ŞimşekKayıt Tarihi : 21.5.2014 15:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!