Kul Yağması Şiiri - Özlem Çay

kırılma ihtimali var
kurduğun barikatların,
gözlerin de, düşme ihtimalli
sarılma kuyuları,
belirgin sıfatları mühürsüz kılan
müphem kundaklamalar var ser'de.
ellerim,
utanç sığınağına sinmiş
uykulu saçlarını yatıştırıyor,
ellerim,
aklının pervazlarına
çelenkler bırakıyor.
dudak kıvrımına
tuzu yağarken teninin,
kederli zambaklar döküyor ak gerdanın..
gerdanın ki;
ırmaklar çağlardı ansızın onulmaz gizler bırakırdı göğsüme.
fısıldardı
zehirden arınan sözlerin;
tahripkâr ıssızlıkta yolunu bulur
sızardı ince ince içime..
beton altı enkazlara zimmetli sessizlik
uyanırdı ansızın..

mangal da kül bırakmayan
öfkeli saçakların var,
dar vakitlere sığmayan
sis bulutlu sağanakların
göbek bağının ağlarından taşınıp
yutağıni kundaklayan
dün karası terklerin,
dil yaralı kanayan harfleri var.
azimli duruşun belini büken
sıyrılmamış dalgınlıklar büyütür dünlerin
ışığa hasret hep gecelerin..

rüzgarın nefesine doymamış
yutulmamış eğimlerin var senin,
alazı cehennem tutuşturan
canına okuyan matemli zaferlerin.
yüzünde soykırım izleri
birbirine dolanmış dinamit fitili,
çarpışma meydanına yağan
dünbatımlı korkak
parçaların var senin...

üstüm de
illegal bir enkaz yığınından sökülü
pası çözülmemiş çiviler,
gözlerim de
savunmasız bir harbin
can alıcı istilası..
eceli mahşere bırakmayan azabın
şiddetli gazap rüzgarları..
hükmü bariz kılan
gövdesel yaklaşımların
yıkılışı var ellerim de..
ellerim de
yayı çekili oklar,
aklım da
sustalı bir kıyamet bıçağı...⚘
.....özlem/

ocak/sekiz