(Yakarmaya benzer hâllerimizden şikâyetçiyim. Rabbe zelâlet, kula delâletdir. Ve her delâlet, erdeme dalâlettir. Bunu söylüyorum ve bana 'Nerede emeklerimizn karşılığı? ' deniyor. Soruyorum 'Nerede, karşılık beklediğiniz emekler? ' Aşağıdaki hâl benden midir, bizden mi? Bir bakalım, size zahmet...)
Kırılmış mızraplar saza sataşır
Dağılır perdeler, sol vermez olur
Anneler karnında yalnızlık taşır
Babalar oğluna kol vermez olur
Oturur çiftçiler derilmez harman
Bağlanır tabipler verilmez derman
İmânın katline çıkınca ferman
Gücenir Tûr dağı, yol vermez olur
Benlikte yarışır ak ile kara
Kalkınca ihânet, boş kalır dara
Bir incir, bir zeytin eder kaç para
Zenginler servete pul vermez olur
Sürüyor çağlardır bu tuhaf döngü
Biz miyiz ruhların arzdaki dengi
hoş gelir insana toprağın rengi
Teâlâ cân ister, kul vermez olur
Adana - 24.10.2006
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 24.10.2006 19:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Yavuz Açıkgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/24/kul-vermez-olur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!