Kül Olursun Şiiri - Özcan Güder

Artık güler gözlerinin içi
Artık yürürsün el ele bensiz sokaklarda
ansızın kulağına fısıldayınca hatıralar.
Aklına benliğim düşer,yüreğine bir damla gözyaşım
Yutkunursun.

Sen artık Kimselere diyemessin,
anlatamassın o ikiyüzlü ruhunu kendine bile
Gider bir kuytu köşede sabahlayıp,
başını ellerinin arasına sıkıştırıp düşünürsün,

Artık kullanılmamış bir yüz mü bulur,
yada,henüz keşf edilmemiş bir yalan
Döner yüzsüzlüğüne danışırsın.

Yoksa oynadığın hayallerim,umutlarım
Tek tek yakana yapışır,boğazına dolanır
Boğulursun.

Bazen bir sesim çınlar kulağında.
Yada küçük bir öpücüğüm konar yanağına.
Gölgen gibi takip edince anılarım ardından
Aklını önüne döker,yüreğini pişmanlığa kurar, ağlarsın
ve artık sen bile inanmaz olursun
sığınacak bir teselli ararsın yaşattıklarından
yaptıklarınla yüzleşir,mafolursun

Şimdilerde,eski bir pişmanlıkmı olur
Hayatın getirdiği bir tutam umut mu
Silkinir yeniden seversin
yada bu aşklar bu sevdalar
Seni yakar kavurur,seni yakar kavurur
Kül olursun

kül olursun...