Kul Olmak İster... Şiiri - Mehmet Şahan

Türlü çiçek açar gönül dağımda,
Onu tutan ele al olmak ister…
Her yaprağım naçar sevda bağımda,
Gülistanda güle dal olmak ister…

İçinde akarken sevda nehiri,
Sökmeli ne varsa kiri, zehiri…
Hakkın mekânında atıp kibiri,
Her kelamda dile bal olmak ister…

Şeytanın şerrinde, nefsin önünde,
Adım, adım yürür Hakk’ın yönünde!
Göğsünü gererek hesap gününde,
Eğilmeyen bele hal olmak ister…

Özde çınarları eğdiği zaman,
Gözde pınarları ağdığı zaman,
Rahmet yağmurları yağdığı zaman,
Coşkun akan sele yol olmak ister…

Dikenli bahçede gül isteyene,
Her türlü lehçede dil isteyene!
Hakk’ın rızasıyla el isteyene,
Serin esen yele kol olmak ister…

Şahan der ki gönül nefsi arındır,
Onu yaratanı orda barındır…
Şu andan tezi yok deme yarındır,
Rahman’ı Celil’e kul olmak ister…