Kul Olmak Şiiri - Vildan Altunbaş

Nefsinin elinde olmuşsun köle! ,
Al artık bu insan senin! ,
Götür! , cennet zorsa eğer,
Şu kolay cehenneme! .

Her gün yeniden başlarsın namaza,
Bir türlü devam ettiremediğin,kazalar yığılmakta,
Ey! nefsim gel kurtar şimdi,
Tüm hatalarımın hesabı sorulmakta! .

Bir bahane bul kendine,
Oyala ki! ömrün geçsin! ,
“Bir daha yapmam ki bu son”,
Öyle bir son ki görebilsek bizde! .

Nefsim koş,gez,git,al,ye derken! ,
Dur biraz düşün hala aklın varken! ,
Nerede? yalnız kalabiliriz,
O gizli göz etrafı kuşatmışken!

Bir tövbe etsen,günahların silinecek,
Artık tövbeye bile üşenirsin! ,
Ömrün yeter sanma! ,
Ağzından bir kelime bile çıkartamazsın o anda! .

Ölenedek umut vardır,
Şaşıranda bir gün yolagelir,
Fakat güvenme sen nefsine,
İyi olanda birden kötüye dönüşebilir.!

Her türlü kötülükten Allah’a sığınmak,
Dünyayı sel götürmüşken,göğe yakın durmak! ,
Ve hatalar olsada bağışlanmayı unmak! ,
Ne güzel şey ya Rab sana kulken tekrar kul olmak! .

02.06.2003 Yazan:GölgeŞairi

......insanlar Allah'ın kulu....................fakat gönülden hissedip kul olmak...........herkese nasip olmuyor......işte! ..............inanmayan asla anlayamaz bu şiiri...............