Kül olmak Şiiri - İlyas Kaplan

yakıldı ateşe koşan pervanelerim
kül olacağından habersiz, sarhoşça
alevden uçurumlara uçan kelebeklerim

yüreğimi kuşanarak içimdeki ateşe koşuyorum
karanlıkta kalmış saatler çalmakta hala
paralarcasına çırpınıyor kalbim
ne kadar da yakın öte aşkların müjdecisi
eskiyen bir bedenden, tükenen nefeslerden

yanıbaşımda ki sonsuzluğa fısıldıyorum
aşkın en yanık türkülerini
kendini ateşe atanlara,
kendini ateşe attığını bilmeyenlere .

korunaksız kalacağımı bile bile,
geri dönüş için çarem olmadığını, anlayarak
ah olacağımı göre göre,
ateş’e doğru uçmak
geri dönüşsüz
teslimiyet içinde
yanmak usul usul

redfer