KUL OLDU SABİ
Ona derim ona parmak imzalı
Dem vurmaktı sere, ful doldu kabı
Kundaktan yar seçti azdı azalı
Naşı çaktı yere pul oldu sabî
Dede gerdek girmez tüysüz toruna
Çocuk gelin m'olur yandı koruna
Biri çare bulsun köklü soruna
Başı yaktı töre, kül oldu sabî
Bez bebek oyuncak henüz elinde
Karalı kuşağı çocuk belinde
Salya sümük yaşı gamze selinde
Poşu taktı köre, kul oldu sabî
Gelin kondu adı yavru pumaya
Anne dedi evde büyük kumaya
Gün perşembe koca yundu cumaya
Peşi aktı püre, zül oldu sabî
Üç yıl sonra karnı burnunda gebe
Çağırdılar köyden cahil bir ebe
Yumdu gözlerini anneyle bebe
Kaşı yıktı küre, öl oldu sabî
Yaşasaydı çocuk kundak belerdi
Oğlum oldu diye biraz gülerdi
Makuz talihini kısmen delerdi
Şaşı baktı süre, yel oldu sabî
Bu nasıl çıbandır nasıl bir siğil
Kır cahil kalemi ilime eğil
Kul Figani der ki bu kader değil
Dişi sıktı pir'e del oldu sabî
KUL FİGANİ
AMASYA
19.03.2013
Kayıt Tarihi : 15.1.2018 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!