Kül olasın dağlar Şiiri - Ahmet Coşkun

Sıra sıra dağlar sıralanmış yine
Yollarda kalmışım yol olasın dağlar
Kol kanadım kırık yaralanmış sine
Sevdaya eğilip kul olası dağlar

Yârin gözü yaşlı gurbet ellerinde
Giyinmiş kuşanmış eli bellerinde
Turnalar uçuyor sunalar göllerinde
Mevsim uğramaz çöl olasın dağlar

Oturmuş türküler yakıyor sevdaya
Yârin gül kokusu karışmış havaya
Hasreti çöküyor gözlerim damlaya
Yüreğim yanıyor kül olasın dağlar

Sen ki kurda kuşa bağrını açarsın
Yazların gelende gül çiçek saçarsın
Eğildim önünde bana mı naçarsın
Taş kaya mı bağran kör olasın dağlar