Kul Mezarı Mesken Tutmuş

Ey kul uyan artık arayan aradığını bulmuş
Aramayan bulmayan kul sarmış solmuş
Hani benim bu dünya diyenler bak yanılmış
İki günlük dünyada kul mezarı mesken tutmuş

Kul kendi eder kendi kalır işte çaresiz
Bu âlemde yaşarken kul kalma gayesiz
Ey kul kendi kendini bırakma sen nefessiz
İki günlük dünyada kul mezarı mesken tutmuş

Her kula yaşaması için verilmiş bir süre
İnsan cehenneme koşar mı bile bile
Kâinat gelse bir an neler anlatır bir dile
İki günlük dünyada kul mezarı mesken tutmuş

Kul dünyaya dalmış hakkın sözünü duymuyor
Ölümden sonra halim ne olacak diye hiç sormuyor
Nefis şeytan bu arada hiç rahat vermiyor
İki günlük dünyada kul mezarı mesken tutmuş

Bu âlemde Rahman her an kulun yanında
Kul bunu fark eder âleme şöyle bir baktığında
Kul tövbe kapısına varsın günaha daldığında
İki günlük dünyada kul mezarı mesken tutmuş

Kul bu dünyada dün vardı bugün ecele yürüdü
Kulun imansız Rahman ’sız nerde güldüğü görüldü
Ecel geldi bak ne varsa alıp götürdü süpürdü
İki günlük dünyada kul mezarı mesken tutmuş

Kul Mehmet’im ecelden sende kaçamazsın
Öldükten sonra imdat diye bağıramazsın
Salih amelin varsa kabirse sen ağlamazsın
İki günlük dünyada kul mezarı mesken tutmuş

Kul Mehmet