Kül,Kent ve Ben Şiiri - Yorumlar

Hakkı Karadeniz
21

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kül rengine büründü gökyüzü sen gideli
Derken aniden bir görültü koptu küllerin arasından
Herbiri ağlamaya başladı kalabalıktaki yalnızlığında
O da ne yoksa ben miyim ağlayan yastığıma gömülmüş!
Özlemek güzel de beklemek çok zormuş.
İlk kez farkediyorum bu tür yalnızlığı
Ama küller yalnız bırakmıyor beni,

Tamamını Oku
  • Mesut Çakır
    Mesut Çakır 26.12.2007 - 15:30

    kim gerek acep.

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta