Kül İdim Dostum Şiiri - Mehmet İslami

Allâhü Teâlâ A’râf Sûresinin 33 ncü Âyet-i Celîlesinde (meâlen) şöyle buyurdu: “De ki: Rabbim ancak hâyâsızlıkları, onların açığını, gizlisini, (HER TÜRLÜ) günâhı, haksız yere zulüm ve kibrî, Allâh’a – HAKKINDA HİÇBİR ZAMAN BİR BÜRHÂN İNDİRMEDİĞİ- herhangi bir şeyi ortak tutmanızı, Allâh’a bilemeyeceğiniz şeyleri isnâd etme nizi harâm etmiştir”

Sübhânsın, âzâmsın Âlî Ekbersin
Habîbini; hüsnaına eklersin
Bana; ‘söyle amelini mi, dersin?
Masiyet cip’inde klibim dostum

Elin gözündeki çöpleri tek, tek
Gördüm, gözlerimde var iken mertek
Bin dokuzyüz elli Mayısına dek
Tanrı ulu dedi, uludum dostum

Devlet dedim diye tuzak kurdular
Millet dedim altı okla vurdular
Yaratan Allâh’ı unutturdular
Nesebsiz homoya kuludum dostum

Menderes, Polatkan, Zorlu hazîne
Devletin düşmanı düştü izine
Dünya gözü ne ki gönül gözüne
Şeytanın çektiği tül idim dostum

Necmeddîn Erbakan Özal la Bitlis
Urganı yağlayan müfteriler pis
Zekiri içiren münkiran habis
Yüz yıldır kesilen yoludum dostum

Muhsin, Recep gardaş yazıcıoğlu
Hainler mezarı kazıcıoğlu
Erdoğan, Hulûsi, Fidanla Soylu
Başı dik bükülmez belidim dostum

Sultan veled gelir iken havada
Konalımmı şeyhim biz bu ovada
Konya diye haykırınca daha da
Diyârı rum olan İlidim dostum

Bir asır kavruldum harlı ateşte
Şerâit zıddına seyran edişte
Yangından geri kalanım, işte
Yellerle savrulan kül idim dostum

İSLÂMİ der; yanıp piştiğim için
İlâhi ni’metle şiştiğim için
Kazanı patlatıp düştüğüm için
Hayâ’ya, edebe kilidim dostum

29 Mayıs 2020