Kul ettin beni Şiiri - Hüseyin Avni Erdemir

Ben kendi halimde durup dururken,
Öğütüp eledin un ettin beni.
Ben sana kul, köle olup dururken,
Üzerimden geçip yol ettin beni.

Yaktın yandırdın del’ettin beni,
Bir yanar köz idim kül ettin beni.
Hiç kimse elime su dökemezken
Altın idim şimdi pul ettin beni.

Hasretinle yaktın yandırdın beni,
Tatlı dil,güler yüz kandırdın beni
Bir gonca gül iken soldurdun beni,
Yeşildim,kuruttun çöl ettin beni.

Karanlık oluyor sensiz bu dünya,
Gündüz hayalimde gecemde rüya.
Düşünüyorum da bir mali-hülya
Kıymet bilmezlere kul ettin beni.

Hüseyin Avni der:Aşkın bu mudur?
Bu nasıl sevgiyse beni unutur.
Bir kere görmenin sonu bu mudur?
Akıyor gözyaşım,sel ettin beni.