Kul Ettin Beni Şiiri - Mözgür Özbek

KUL ETTiN BENi

sükût et artık her,sözün can yakar
destursuz girdin,yüreğim ağlar
akılsız başa,ne etsin sağlar
hal bilmezlere kul ettin beni

kadrim bilmedin,el gün içinde
ince hastalık,ektin içime
bir hiçten başka,ne kaldı elde
dert sofrasında pay ettin beni

riyakar yalan,dilde her sözün
oysaki dünden,bozukmuş özün
dert deryasında,kayboldu ömrüm
dertli kullara eş ettin beni

sebebsiz gittin,inler sol yanım
neydi günahım,anlayamadım
kendim kimseden,kayıramadım
yılan çayana yem ettin beni

huzur kalmadı,koca cihanda
lal olan dilim,şimdi isyanda
feryad figanım,eser dağlarda
seher yelinde toz ettin beni

çocuğun anne,sevgisi gibi
toprağın suya,özlemi gibi
mejnunun leyla,sevdası gibi
yaktın sahrada çöl ettin beni

yürümez artık,dert yüklü kervan
kurudu bağım,eyledin talan
acı bir gülüş,geride kalan
gülen gözlere yaş ettin beni

yersiz yurtsuz bir,yaralı kuşum
haince kırdın,kanadım kolum
çürüdü beden,terketti ruhum
aldın ömrümü zay ettin beni

her zerrende bir,hıyanetlik var
dilinden damla,damla kin damlar
vefasız halin,güneşi kaplar
yüce dağlarda sis ettin beni

söndü ocağım,tütmez dumanım
yoruldum bitti,dizde dermanım
yürek dağlandı,mechulde kaldım
mahşer narında kül ettin beni

m.özgür özbek