Bekliyorum…
Beklemekten nefret ederim.
Seni bekliyorum,
bir gün geleceksin, biliyorum ama ben bıraktığın gibi kalabilir miyim?
Rüzgâr kaç kere kokunu duyurdu bana,
gecenin içi geniş bir yara gibi açıldı bana,
bir sokak lambası titredi uzaktan,
kim bilir kaçıncı kez,
üşüyen bir yanımı aydınlatır gibi…
ben büyüdükçe kelimeler küçüldü,
kimse duymadı yakarışlarımı,
kimsenin duymadığı bi yankı gibi.
ben büyürken sen susuyordun,
suskunluğun içimi dağladı.
senin bıraktığın izler,
Yorgunum…
Öyle bir yorgunluktur ki bu;
elimde silah, parmağım tetikte,
ateşleyemiyorum… yorgunum.
Tanrı’dan bir tek dileğim var;
bir hayalim var idi lakin yoktur halim, mecalim ne kadar güçlü dursam da öteden
ben bir garip giryan, bi-neva.
güzel düşlerim bir heyûlaya dönüştü benimdir sebebi
şekvam kimseye değil...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!