Kul bir haber uçururdu Şiiri - Gencay Co ...

Kul bir haber uçururdu
Ben bir duydum
Göktaşları sağanak halde beyinlere yağardı
Bembeyaz kefende temiz bir kan damlası vardı
Uzanıp almak artık imkansızdı
Toprak bizi beklerdi
Kazaydı, falandı, filandı
Yaşadıklarımız düpedüz hikayeydi
Toprağın tadı fena halde acıydı
Bir başkasının acısı taşıyordu içinde
Çok önceden düşerken tam içine
Pehlivan gibi yaşarsın
Çam gibi devrilirsin boylu boyunca

Özgürlük için gökyüzü bile yetmez
Uzay dediğin çok büyük bir hapishane
Dünya dediğin
Küçücük içi dolu insancık
Kapının ardı karanlık değil aslında
Önemli olan ışığın yerini bulabilmekti

Yaz yaprakları ansızın çıkan rüzgarlarla savrulup
Dallarından düşerlerdi toprağa.
Güz gibi haber vermezdi ne zaman geleceğini.
Yoklukların yaktığı bir kandil,
Yağıysa sere serpe umutlardı aslında.

İki arada bir derede gidiyorsa hayat
Tutunabildiğin dalları
Asla koparmayacaksın
Bir dalda sen olacaksın
Gelen diye bildiklerini
Sıkıca tut ki
Dosdoğru gidebilesin

Kul bir haber uçururdu
Hikaye vuruldu
Her hikayenin bir sonu vardı ama
Bu hikayenin sonu daha yazılmamıştı
Yazacak ben isem asla da yazılmayacaktı.
Yazacak sensen sonunu çok yazdın aklında……
Bana uysa da uymasa da……..