Nefislerin sokağında dolaşırken,kâşâneler gördüm.
Nemli konaklarında öksüren,kuklalarla hep güldüm.
Öfkenin kapılarından geçerken,köpeklerle yürüdüm.
Her sefamın peşine saldım,yorgun cefa gölgelerini.
Öfkelerine aldanarak nefsiyle son düelloya girenler.
Hatalarını elbet anlar,vurulduğu gölgesine düşenler.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta