Küheylân Gazeli Şiiri - Salih Şanlı

Küheylân Gazeli

Apak nurdan küheylân, güneş gibi parlak ay
Gidişi nazlı ceylân, âhû gözlü güzel tay

Kıvılcımlar saçarak yeter bütün meydâna
Sanki kükremiş aslan, saldırdımı düşmâna

Orduları dağıtmak, toz duman etmek işi
Heyelândır heyelân, tepelerden inişi

Kasırgalardan öte, bambaşka bir yeldir o
Gökten inen seyelân, köpük köpük seldir o

Kahreder zâlimleri yanardağ gibi aynı
Kızgın iri bir kaplan parçalarca avını

Sâhibini pek sever düşmâna kahrı çoktur
Gözleri nazlı nâlân, kirpikleriyse oktur

Bir rüzgârdır, buluttur, estiği yer bahardır
Yerde eder cevelân, gökte de şânı vardır

Hak içindir gayreti, koşarken harbden harbe
Bu şânla olur i’lân, sevgisi kalbden kalbe

Övüncüsün güzel at, dostusun sâhibinin
Seni nûr eder Mevlâ’n, yolunda Habîbinin

Allâhın Habîbidir ışık saçan her yere
Güneşten bir tâc olan, nûrdan süvârilere