Yolcu
memelerinin vadisindeki leylaklara bir ay dökülür
atımı ılgarladım uçurumlarını göze alarak
gece karasında savrulur gider saçların arasından
yıldızlar yakamozlanan bulutlardan say
buğulanan topraklardan varılır baharına
buhurun tüter zamandışı bir iklimde
bana su sun içine ay düşsün gülüş tadında
kırılmış kalbimin fay hatları yorgunum uzaklardan geldim
gerneş ve aralan
yarılan bulutlar gibi ışıklar saçarak zamana
nadaslanan topraklarını harlandır dağılsın yorgunluğun
mavi yeleli bir kısrak gibi cemreye hazırla toprağının gövdesini
yorgun bir suyum ben gövdende dinçleşip küheylan eseceğim
Kayıt Tarihi : 11.2.2007 02:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!