Kuh-i Nur Şiiri - İdris Özyol

İnce adamlar yanardı ince kandillerde
ince kandillerde isli yüzler unuttuk
karanfil incinirdik / bir geyik ağlardı sessiz
bir geyik kucak dolusu karanfil ederdi
eder miydi /

kendi ışığını taşır içinde / pervane
yalnız haşhaş incitmez ellerimi
narenciye kokuyor gözlerim / gözlerindeki kuş yırtılmış ortasından
yırtılmışsa suratına bağırdığım ayna /
katlimdir şiir
her akşam aynı yerden başla bana
ki soyunsun ince adamlar ince yerlerinden

bir bakır akçe miydi tanrı / her duada yeni baştan harcanır
bir yıldız ürker yıldızlığından ki derviştir
ki lamdır
ki mimdir
biter bütün dinlerin bozuk parası
hangi kitap her incil /
ince adamların ince gözlerinde

yürek değil taşıdığım kırlangıç /
iskender'in dağlarımıza girdiği yer
suyu unut / mühürlendi bulutların öfkesi
bu yüzden / kanayan yerlerimde /
onarılmaz bir leke
ince adamlar yıkanır ince mendillerde