Küfretme Mum Yak Şiiri - Hanifi Kara

KÜFRETME MUM YAK

Deneyerek görelim, yoksa suç tarlada mı?
Tohumun en soylusun, kalbe ek de aydınlat.
Günahın kiri ile, kararmış gönülleri
Bir nazarla ne olur, bir kez bak da aydınlat.

Kıpırdama başladı, belki yürekte, kanda
Birden bir şeyler oldu, bakın cânân da, canda
Yolcu yolunda iken, beklenmedik bir anda
Geceyi şimşek gibi, birden çak da aydınlat.

Kimler bizi uyuttu, resmi alfabe ile?
Bu gerçeği gör de sen, gür sesle getir dile
Yıllar yılı yattığın, yeter de artar bile
Yatmakla olmaz bu iş, haydi kalk da aydınlat.

Hiçbir hayır gelmedi, izmlerden, o izden
Bunu empoze eden, onlar sanma ki bizden
Ne aldınız bilmem ki, o karanlık dehlizden
Işık huzmesi gibi, gönle ak da aydınlat.

Has bahçenin gülleri, bir kez açtı mı solmaz
Güzel günler gelmeden, gönül kabımız dolmaz
Olmazsa olmazı şu; “yok ol” demekle olmaz
Karanlığa küfretme, bir mum yak da aydınlat…! ! !

11/01/’13
Hanifi KARA