Kuduz Değil Radyasyon Şiiri - Orhan Afacan

Yalnızlığın kollarında,tecrid odasında
Bir insan öldürüldü ama kuduz değildi.

N e bir kaş,ne bir tel saç kalmıştı kafasında
Bir insan öldürüldü kel ve uyuz değildi..

Pırıl pırıldı yüzünde son nefes sevinci
Bir insan öldürüldü hiç şuursuz değildi.

Ne helallaşırıldı,ne vasiyet ettirildi
Bir insan öldürüldü,eşsiz,dostsuz değildi.

Ne kurşuna dizldi,ne diyotine gitti
Bir ölümdü ki hücre hücre eridi,bitti.

Bir insan öldürüldü sanki dünya sevindi
İnsancıllarca bile protesto edilmedi.

İnsanlığın yüz karası olacak şekilde
Bir insan öldürüldü hemde gözler önünde

Böyle verildi bir kişinin hayatına son
Belki yarın dünyayı yok edecek RADYASYON..