Kudüs'ün Genci Şiiri - Furkan Enes Abça

Ey! Nebiler Şehri, Kudüs; kutsalımız.
Gerekse uğruna, dökülsün kanımız.
Her bir zerrene fedâ olsun başımız.
Yeter ki zâil olmasın hak dâvâmız.

Üstü başı yırtık, her yanı kir ve kan;
Yetimlerin hâli garib ve perişan.
Şehit babasının koynunda uzanan,
Yetimlerin çığlıkları feryât figan.

Câni şer ordusu mazlumlara pusmuş.
Sözde kendileri seçilmiş ulusmuş.
Acımamış hiç kimseye, nefret kusmuş.
Buna rağmen diyâr-ı İslâm hep susmuş.

Savaş değil artık bu, resmen soykırım.
Ölenlerin hayatı hep kalır yarım.
Mü'minler ki düşünür, cennetse kârım,
Allah için yalnız olsam da, ben varım.

Çeşm-i Mazlum, misâlidir kan çanağı.
Sözün cennettir, şühedânın konağı.
Küffâr incitti, nâdide tapınağı.
Ey genç, sen ki İslâm'ın son sığınağı.

Unutma ve layık ol, kurtuluş sensin;
İslam'a adanmış yekpâre kefensin,
Yeşil sancağı o mescide dikensin,
Kudüs'ün, Âlem-i İslâm'ın gencisin.