Kudüs Şiiri Şiiri - Halil İbrahim Zerdali

Hasret sardı,yüzler gülmez,yürekler burkuldu,
Hesap günü geldi,tüm ümmetten soruldu,
Yükseldi bir haykırış göğe kadar,çığlık oldu,
Sen daha çokken,Kudüs nasıl zalimin oldu ?

Sahipsiz değil o bize mabed,o bize manzara,
Ya hiç dönmezse yüzünü bize hanzala ?
Tükürsen boğulurdu zalimin ordusu,
Oysa belli okunuyor gözlerden,ümmetin korkusu.

Asırlık bir özlem bu,mevzu değil siyaset,
Bilakis hedef davadır,bilakis dava İslamiyet,
Zalim dikmiş gözünü Kudüs’e,edinmiş veraset,
Bir gelse ümmete,zalime dünyayı dar edecek cesaret.

Ay bile tebessümünü kesmiş,gülümsemiyor,
Kudüs’e bugün güneş doğmak istemiyor.
Yağmur taneleri düşmek istemiyor toprağa,
Oysa yerden bir dua ile yükseliyor arşa.

Yerde mi bırakacaksın bu davayı şimdi sen ?
Ki bu dava Allah’ın,ki bu dava İslam’ın,
Ey zalim sönecek mi sanırsın bu Nuru şimdi sen ?
Bu dava yıldızları ışıtıp,güneşi batıranın…

Bir hasret meltemi eser şimdi Mescid-i Aksaya,
Ne zaman doğar umutlar şu ıssız sahraya.
Tanık oldun,İsa peygamberin göğe yükseldiği âna,
Efendimizin miraca yükseldiği zamana.

Tevbe edip dönsek Allaha,etsek rücu.
Oysa etmeyiz Allah’tan başkasına rüku,
Çıkarsak sırtımızdan şu kanlı oku,
Uysak ilk emre,İkra,Oku…

Gerçek ümmet korkmaz,zalimi korkutur cesaretin,
Susarsan,ümitsiz kalırsan,bitmez ki esaretin.
Zulme sessiz kalamam,dilsiz bir şeytan değilim,
Kudüs’e varıp bir gün Rabbin önünde eğilin.

Fethi yakın,bayramı daim ola,
Kudüs ilelebet İslam’ın ola,
Dualar,şükürlere karışa,
Kudüs bir gün yeniden İslam’ın ola.