Kudüs Şiiri - Talha Özsarı

Göğsüne düğümlü ümmetin bir ateşten süs
Ziyadır karanlığa batmış dünyaya Kudüs
Tetikte asırlardır; nazır, heybetli, vakur
Vahşi yüzüne insanlığın insanlık vurur
Yalanda yitirilmiş hoşgörünün kalesi
Var mıdır arzın yüzünde diyarın böylesi
Aşkınla mütemadî gönül sana olur râm
Gördün bilâ-istisna nebilerden ihtiram
Ruhu sökülmüşe bir ruhtur o, kalpsize kalp
Bekliyor yolunda nerede yok bir yiğit alp
Niyedir hep hor bu dert, bu yitik dava kimin
Önünde hazırken ikazı din-i mübinin
En tabî hakkındı beklemek bir ahd-i Sadık
Heyhat ki o kutlu nesil bizler olamadık
Sarstı kimlikleri ruhtaki müthiş zelzele
Bivefa kaldık yekten sahrâdaki güzele
Ey kutsal belde ey kutlu nebiye mihmandar
Yolun bir kör çıkmaza düştü sokakların dar
Boğdu ümmeti beşer ekininin kesreti
Dindiremedi kalbe patlamış hasreti
Yalan nâraların en çok bağırdığı anda
Masum çocuklar daha fazla boğuldu kanda
Ne vakte kaldı hanidir nerede kurtuluş
Zamanın yüzünde bir mehabetli var oluş
Yapışmış iliklerimize bu melun illet
Avuçlamış ruhunu ümmete mevsuf zillet
Hak kılmak için bu mukaddes, tahir rüyayı
Evvel bırakmalı belini büken riyayı
Ey diyar-ı hasen, gözümüz, ey kutlu Kudüs
Gökler diyarının yeryüzünde kurduğu üs
Doğurup şafaklar bir gün elbet geleceğiz
Zulmü senin müşfik kollarında sileceğiz

Ekim 2023, Sivas