Kudurmayın Be.. Şiiri - Şehri Karakaya

Alevi diyerek sünni diyerek,
Bizi bizden alıp ayırmayın be...
Hep beraber atsın sinede yürek,
Kimini ayırıp kayırmayın be...

Türk'ü kürd'ü kardeş vatanımız bir,
Bayrağa sarılı yatanımız bir,
Omuzda tabutu tutanımız bir,
Her gün ayrı dümen çevirmeyin be...

Bizi bize düşman eden zalime,
Tanıyıp birlikte gidem talime,
Düşmanlar gülmesin artık halime,
Nifak tohumuna su vermeyin be...

Önce vatan demiş yola çıkmışız,
Tek yumruk haini yere yıkmışız,
Sinsi planlardan gayrı bıkmışız,
İkilik hamuru yoğurmayın be...

Dost görünür olup karşımda durup,
Fırsat kollayarak enseme vurup,
Günaşırı yeni tuzaklar kurup,
Kriz bebeleri doğurmayın be...

Türk milleti kolay gelmez oyuna,
Vatana namus der çekmiş soyuna,
Edirne'den Kars'a boylu boyuna,
Ayrılık türküsü çağırmayın be...

Pirimiz Muhammet Ali'nin dostu,
Ebu Bekir, Ömer, Osman'ın kastı,
Huzur ovasına serelim postu,
Dostluk çınarını devirmeyin be...

Yeter bu kadarca düşmanlık yeter,
Saadet ülkesi gözümde tüter,
Cennet vatanımı etmeyin beter,
Aklın kabuğunu sıyırmayın be...

Sevincimiz aynı birdir tasamız,
Yek vücut olmuşuz birlik yasamız,
Haine süngüdür elde asamız,
Sözü eğip büküp kıvırmayın be...

Ustaoğlu; Bu can vatana kurban,
Bir kefenden başka varmı ki urban?
Gayret filizine vurmayın tırpan,
Susun artık yeter KUDURMAYIN BE...