Küçülüyorum Karşınızda (Ama Bilin ki Bey ...

Evet küçülüyorum karşınızda
Ama bilin ki beynim
Yüreğim değil...

Basitleşiyorum karşınızda
Konuşabileceğimi düşünürken
Ömrümün sonuna dek
Üçüncü cümlede tıkanıp kalıyorum

Kalabalıklaştıkça daha da yalnız
Konuştukça suskun
Yürüdükçe asi bir karanfil oluyor bakışlarım

Güneş batıyor
Akşam olup türkü söylensin diye...
Yarım kalmış şiirler bitsin diye

Büyüdüğümü düşünürken
Sürekli küçülüyorum
İnanmak istemiyorum gerçek olana
Dostların sesini duymak zor geliyor,
Hayali hançerliyor sırtından
Gerçeğin acımasızlığı

Düşünmek çok ağır
Hayatın hiçbir zaman hak ettiğini vermeyeceği gerçeğini
Umuttan söz edin bana
Gerçeği kabullenebilecek kadar büyümedim daha

Ellerinde kalın kitaplar
Sürekli bir şeyler anlatıyorlar
Globalleşme,
Sermaye,
Daha çok kazanmalı diyorlar
Daha da fazla
Daha da
Bütün inceliklerini öğretiyorlar
Nasıl sayılacağını yağlı avuçlarına
Kalın enseli para babalarının
O korkunç yeşil canavarın

(diyordum ki kendi kendime
bu çarkın dişlisi değil
bir çark olmalısın kendi başına)
Yorgundum
Tükenmemiştim ama
Yenildiğimi sandılar
Nasıl da aldandılar
Dişlerimi sıkıp gezdikçe
Gerçek bükemez boynumuzu

Evet küçülüyorum karşınızda
Bu sevgisizlik küçültüyor günden güne beynimi
Ama yüreğimi değil asla...

21 Şubat 2003
21: 56