Hırslı dalgaların
Kıyını dövdüğü,
Duygularla örülü
Bu deniz sahili.
Kulübelerinde
Demli çaylar fokurdar.
Çapara, ağlar hep aynı.
Balıklarda
İsyanların en mükemmeli.
İntihar komandosu
Her biri.
O gösterirdi yönlerimizi.
Güven, huzur
Mevsimlerin bereketlisi.
Unutuldu, unuttuk
Çaylak geçmişimizi.
Yoksa birden mi büyüdük ne.
Vefasızlığı,
Vazgeçebilseydik keşke.
Yüreğimizin her köşesi
Yerindir.
Emsalsiz sırdaş,
Küçükkuyu’nun deniz feneri….
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 15:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(25.9.2008 tarihli 7.şiir kitabımdan)
![Dursun Tombul](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/04/kucukkuyu-nun-deniz-feneri-ne.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!