Küçükken Daha Büyüktük! Şiiri - Haydar M ...

Biz kücükken daha büyüktük!

Biz küçükken,
Göz yaşımızı,
sümügümüzü,
neyinen silecegimizi bilmezdik.
Kirli yamalı kazak kolumuz,
Küllük harmanlayan elimiz
birde cebimize hiç konulmamış,
beyaz Peşkirimiz vardı.

Ne utanırdık yoksuluktan
yalanlarımızı, saklayarak oynardık!
Davar izindeki capcıklıga,
Dügünde Köse maytaplıgına dek!

Salafat yarışında höykürmelere,
ne gülerdik öyle, agız dolusu..
"Hey huluma huluma
su doldurdum tuluma
vereceksen dogru salafat ver
Köpek gibi uluma!
Diyelim Allah Allaaah
verelim Muhammed Ali´ye Selafat! "….

Kiskiçli Çigdemin,
Tereyaglı Bulgura karışıp,
yufkaya serilmesiydi Dünyamız, ..
Umutlarımız,Kaf dagında yeşersin diye
Karlı Ayaza inat
Köy Odasının,
Kuşburnu çay masalında
Zümrütü Anka´ya rüşvetimiz,
Gak deyince Et,
Guk deyince suydu!

Kerbela dan imamlar gelecekti
çatal kılıçlı babasıyla.
Boyları kavak kadar uzun
kolları Sögüt dalları kadar çoktu.
Dogruyacaktı yoksullugu!
Imanımız gevredi beklemekten
ne çok göz feri tükettik binlerce yıl.
Meger;
Etten,
Kemikten,
Kandan ve Sinirdenmiş herkes!
Din din diye, helal lokmamızı
filo Ambarlarına istiflediler geceler boyu!

Karanlık odalarda
acı ve yoksullugumu büyütmüşüm!
Tırnak izlerim var hala,
isten sararmış Kireç duvarların döşünde!

Ben iç çektigim acılarımı,
tuzlu sularımdan tanırım sevdigim!!