Her zaman her gün değiştirilmiş bir full çiçeği olurdu masasında bir çay bardağının içinde. O çiçeği kendi koklamadığı gibi ona da koklatmazdı. Bu sensin derdi. Yani koklamaya kıyamazdı onu. O çıkıp giderken yanından, o bardakta solmasın diye ısladığı fulll çiçeğini verirdi eline. Sonra, şimdi ''koklayabilirsin'' Derdi. Bir sonraki sabaha yine aynı manzarayla karşılaşırdı, kadın. Bu hep böyle devam etti gitti aylarca. Sevdiği o kadın iş yerinden ayrılana dek. Sonra aniden kayboldu kendisi. Bir daha da kendisini full çiçeğine benzeten o adam gibisi hiç çıkmadı karşısına. Ne onu ne de ona benzeyen birisini asla tanımadı.
Melek Avcı ÇoşkunKayıt Tarihi : 23.4.2017 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)