Tabi ki bilmezdi sentetik boyayla yapılan çocuğun gözünden akan yaşında sentetik olduğunu.
Kaybolan geçmiş ve geleceğin ressamın iki fırça darbesine bağlı bulunduğunu,
Nereden bilebilsin ki çocuğun, kırılan oyuncağına ağlamadığını, ya da açlığa veya korkudan, yalnızlık belki,
Hiç birine ait değildi gözyaşları
Var olduğunu bile bilmedi o,
Ağladığını göremedi.
Bu sentetik zamana en yakışan o sentetik çocuğun gözlerinde iki damla yaştı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Can-ı gönülden tam puan ile tebrikler, yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin.
Saklanabilse... Zor... Kaleminiz daim olsun... Tebrik ve selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta