Tabi ki bilmezdi sentetik boyayla yapılan çocuğun gözünden akan yaşında sentetik olduğunu.
Kaybolan geçmiş ve geleceğin ressamın iki fırça darbesine bağlı bulunduğunu,
Nereden bilebilsin ki çocuğun, kırılan oyuncağına ağlamadığını, ya da açlığa veya korkudan, yalnızlık belki,
Hiç birine ait değildi gözyaşları
Var olduğunu bile bilmedi o,
Ağladığını göremedi.
Bu sentetik zamana en yakışan o sentetik çocuğun gözlerinde iki damla yaştı,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
